سلام
نمی دونم کسی هنوز اینجا سر میزنه یا نه. و واقعا دلم برای نوشتن تنگه. گاهی وقتها یه عکسی توی اینستا میذارم و زیرش یه چیزهایی می نویسم. ولی مطمئنمممممم خیلی ها نمی خوننش و فقط علامت قلب رو می زنند که یعنی عکس رو رویت کردیم. گاهی وقتها هم علی میگه چرا اینهمه مطلب زیر عکس می نویسی؟! ... میگم خب تجربه ام یا سوالم یا حرفم رو به اشتراک گذاشته ام! ... ولی خب کلا اونجا برای اینکار نیست. برای همین اونجا هم کم پیدا هستم. تلگرام رو که فقط برای وویس گذاشتن استفاده می کنم. و البته دوستان وبلاگ نویسی که کانال دارند رو دنبال می کنم. خدایا باورم نمیشه. الان که صدای تایپ کردن رو دراین سکوت و سرمای خونه دارم گوش میدم، کلی لذت می برم. دوست دارم دوباره بنویسم ولی تلاش بیهوده است. همه رفته اند ....