مزایای بیماری

همه بیشتر به من توجه و محبت می کنند. منم که آدم سوء استفاده گری هستم، با کمال میل، این محبتها رو می پذیرم و تازه توقعاتم هم بالاتر میره. جدیدا یکی از عزیزان که پی به سوء استفاده من برده، فرموده پاشو خودت رو جمع کن، قرار نیست این محبتهامون ادامه دار باشه. .. یکی از محاسن داروهایی که استفاده میکنم (البه محاسن برای دیگران. برای من که درد و رنج داشته) اینه که مجبور شدم کمتر حرف بزنم. چون زبانم زخم شده و مثل کسی شده ام که از چند جای نزدیک به هم، زبونش رو گاز گرفته و پاره کرده. درد و سوزش داره. و متورم شده و موقع حرف زدن، بین دندونام گیر میکنه! ولی ... خب برای بقیه، جای بسی خوشحالی شده. چون مجبورم کمتر حرف بزنم. .. خدا رو شکر انگشتام خوب کار می کنند و توی وبلاگ نویسی به مشکل بر نخورده ام! الانم یکی از پرستاران! بسیار عزیز، حالا که دیده من در جهت بهبود قدم برمیدارم، انگار که بار سنگین این ماجرا از روش برداشته شده باشه، مریض شده و بنده دارم مریض داری میکنم.

.

به قول روشنک خانوم، خدا آدمهایی رو که خیلی دوست داره، محکم تر بغل میکنه. عروس گل شماره 1 هم بهش گفت والله خدا دیگه خیلی خیلی محکم بغل کرده، یه کم باید کوتاه بیاد!

.

رفتم آرایشگاه و حسابی خودم رو تحویل گرفتم. تصمیم گرفتم وقتی کاملا قوی شدم، دوباره به اون پروژه ورزش و راهپیماییم ادامه بدهم و بی توجهیی که این مدت به پوستم شد رو جبران کنم.

.
* برای تلطیف پست: اینم عکس یکی از گلدون هایی که دریافت کرده ام:

.

.

** یه آقایی توی دو تا پست قبلتر برام کامنت جالبی گذاشته. هر چی هم فکر کردم اسمش یادم نیومد. یه اسم ترکیبی بود که فکر کنم توش "حامد" هم داشت. اولین پست وبلاگی من در پرشین بلاگ بود. مهر 84. این آقا اولین کامنت رو برای وبلاگم گذاشت. الان سال 94 شده. .... خوشحالم هنوزم تلاش میکنم و در اینجا رو نمی بندم. نیاز آدم به وراجی در وبلاگ رو فقط نوشتن در وبلاگ، پاسخگوست.